Pomniki Ducha Gór

[Ivo]

Dziamdziak
Wysłany: Wto Lut 05, 2008 12:42 pm
Temat postu: Pomniki Ducha Gór



O najważniejszym z baśniowych władców Sudetów - wieloimiennym Karkonoszu (Rybecalu, Rzepiórze...) napisano tak dużo, że trudno wyobrazić sobie jakąś kompletną monografię tej postaci, nie będącą wielką księgą.
Dlatego proponuję tematy cząstkowe - na przykład pomniki Ducha Gór. Jest dość nietypowe, że ta baśniowa postać doczekała się nie tylko tysięcy wizerunków malarskich i graficznych, figurek powielanych jako pamiątki z Karkonoszy, ale także kilku monumentalnych wyobrażeń rzeźbiarskich. Są one (przynajmniej niektóre z nich) wartościowe artystycznie i mają ciekawe dzieje - warto więc je zebrać i przedstawić.
Proponuję zatem zamieszczać tu informacje o wizerunkach Karkonosza - klasycznych pomnikach, ale także o monumentalnych przedstawieniach np. na fasadach budynków. Chodzi o wizerunki, które mają jakieś wartości, niekoniecznie artystyczne, ale na przykład historyczne, czy choćby wrosły już w krajobraz miejsca. Odpuśćmy sobie za to tandetną drobnicę - jakieś rzezane masowo figurki, wykorzystywane dla ozdobienia kawiarni czy jako rekwizyt w studiach fotograficznych...

Lista obiektów do opracowania "na pierwszy ogień" wygląda następująco:

Prawdziwe pomniki:
Trutnov - fontanna z rzeźbą na rynku
Hořice - rzeźba w parku Smetanovy sady pod wzgórzem Gothard
Janské laznĕ - pomnik w parku kolo budynku hali spacerowej (Kolonada)
Praga - rzeźba w grupie rzeźbiarskiej "Czechia" przed Muzeum Narodowym (pl. Wacława)
Radków - nowy pomnik przy wjeździe do miasta od strony Kłodzka (przy przyst. PKS)

inne ciekawe wyobrażenia
Międzygórze - Ogród Bajek (domek Ducha Gór z rzeźbą)
Przerzeczyn Zdrój – wyobrażenie na elewacji domu
Karpacz – wyobrażenie na elewacji domu
(osobne, ciekawe zagadnienie stanowią rzeźby ze śniegu!)

Janské Láznĕ
Pomnik Karkonosza stoi obecnie w parku za tzw. Kolonadą – neorenesansowo-secesyjną budowlą hali spacerowej z 1893 r. Jest to jednak już trzecia lokalizacja pomnika!
Pomnik Karkonosza powstał jako zbiorowe dzieło uczniów szkoły rzeźbiarskiej w Hořicach, jako swego rodzaju wizytówka szkoły na wielkiej wystawie w Libercu w 1906 r.
Wystawa, przebiegająca od maja do września 1906 r., na terenach w rejonie sztucznego zbiornika wodnego i obecnej Husovej třidy, pod nazwą Deutschböhmische Austellung była wielkim wydarzeniem. Miała być przewyższającym wszystkie wcześniejsze dokonania zaprezentowaniem dorobku gospodarczego i kulturalnego regionu, który sami organizatorzy określali jako Deutschböhmen – „niemieckie Czechy”, czyli ta część Czech, w której przewagę miał żywioł niemiecki. Liberec był dla tego regionu najważniejszym ośrodkiem. Imponujący był rozmach wystawy (świadczy o tym choćby skala wzniesionych z tej okazji budowli). A i Duch Gór miał tu niebagatelną rolę w promocji – co obrazuje choćby oficjalny plakat wystawy z zadumanym Rybecalem, patrzącym gdzieś z Gór Izerskich na Kotlinę Liberca (z pawilonami wystawy na pierwszym planie) i odległy Ještĕd (autor: Robert Leinweber).



Po wystawie figura Karkonosza znalazła się w Janskich Lázniach. Pierwotnie stała za restauracją zdrojową; nie znalazłem informacji, kiedy przeniesiono ją na obecne miejsce.



Na koniec – jeszcze reprodukcja wizerunku Ducha ze starej pocztówki (spotkanie turystów z Rybecalem). Typ przedstawienia jest bardzo podobny do tego, który występuje na tych najważniejszych pomnikach.



(reprodukcje pocztówek z:
Miloslava Melanová, Liberecká výstava 1906, Kalendář Liberecka 1996 (zdj. 2,3)
Antonín Tichý, Janské Láznĕ a oklí na dobových pohlednicích, Gentiana 2005 (zdj. 1, 4, 5)

_________________
SKPS - z nami w Sudety
http://www.skps.wroclaw.pl/
http://www.rebusy-sudety.cba.pl/

[Ivo]

Mrozen
Wysłany: Wto Lut 05, 2008 1:00 pm

Tak wyglądają pominiki z Hořic (sympatyczny jegomość)



i z Trutnova



Historię powstania pewnie Dziamdziak szczegółowo opisze.

[Ivo]

Dziamdziak
Wysłany: Wto Lut 05, 2008 10:07 pm

No, postara się...

Pomnik w Hořicach

Dzieje tego pomnika są nieco podobne do pomnika z Janských Lázni, w tym sensie, że także powstał jako eksponat wystawowy. Ale z jego „prapoczątkami” wiąże się nieco dłuższa historia.



Znany rzeźbiarz Ladislav Šaloun (1870-1946; autor m.in. pomnika Jana Husa na Rynku Staromiejskim w Pradze) wykonał kiedyś ilustrację do bajki Václava Tille „O Rýbrocoulovi” (czyli „O Rybecalu”), wydanej w 1902 r. w zbiorku pt. „Sníh” (śnieg). Ilustracja ta spodobała się bardzo hořickiemu nauczycielowi i kustoszowi muzeum, Janowi Kyselo (1870-1923). Na tyle, że specjalnie wybrał się do Pragi, by namówić Šalouna (z którym był zaprzyjaźniony), żeby ten wykonał na podstawie tej ilustracji model projektowy pomnika. Tak się stało i według tego modelu uczniowie hořickiej szkoły rzeźbiarskiej (więcej o niej: http://rubezahl.mojeforum.net/viewtopic.php?t=152) wykonali rzeźbę w piaskowcu. Szkołą kierował wówczas Václav Weinzettl (1862-1930), a prace prowadzono w pracowni Karla Jozefa (1881-1956; jednym z jego uczniów i wykonawców rzeźby był wówczas Petar Pallavicini, 1887-1958, późniejszy czołowy rzeźbiarz jugosławiański). Kamień uzyskano z kamieniołomu na Doubravie (tego samego, z którego pozyskano materiał na pomnik Žižki). Rzeźbę zestawiono z 6 bloków, z maskowanymi łączeniami.
Karkonosza wystawiono jako główny eksponat reklamujący szkołę hořicką na wystawie Izby Handlowej i Rzemieślniczej w Pradze w 1908 r. Po wystawie Cesarsko-Królewskie Ministerstwo Wyznań i Oswiaty darowało rzeźbę Hořicom i pod koniec tegoż roku umieszzczono ją w Smetanovych sadach.
Rzeźba ma wymiary: 3,6 m dług., 1,83 m wys., 2,25 m szer. Stała się jedną z najbardziej znanych rzeźb hořickich, jednym z symboli miasta.


Hořickiego Karkonosza – olbrzyma, trzymającego na wyciągniętej ręce dziewczynkę, niektórzy autorzy interpretują jako „dobrego władcę gór”. "Sympatyczny jegomość" - napisał Mrozen... Jednak zamysł twórcy, w pewnym sensie – tajny, był inny. Šaloun ponoć wyjawił go kierującemu wykonaniem pomnika K. Jozefowi. Otóż w postaci Ducha został zaklęty symbol... niemieckiego fabrykanta i Niemieckiego Towarzystwa Szkolnego, którzy wspólnymi siłami przyciągali, a wręcz przymuszali czeskie dzieci do nauki w niemieckich szkołach! Zamysł był tak utajony, że trudno się dziwić, iż C.-K. Ministerstwo Oświaty nie rozpoznało go i uczyniło z rzeźby prezent dla miasta, choć jest w tym pewien paradoks.
Kiedy się o tym wie, inaczej patrzy się na przerażoną twarz dziewczynki oraz błysk w oku i otwarte usta Karkonosza ("czemu masz takie wielkie zęby, Karkonoszu? - chciałoby się go spytać).



Smetanovy sady – park z licznymi rzeźbami u podnóża wzgórza Gothard (więcej: http://www.horice.org/cz/kultura/dalsi- ... novy-sady/). Inicjatorem jego utworzenia było Towarzystwo Muzyczne Dalibor (decyzja Walnego Zebrania z 1889 r.). Chodziło o stworzenie miejsca dla pomnika Bedřicha Smetany, którego rodzice pochodzili z okolic Hořic i tu w 1820 r. pobrali się. Park otwarto w 1901 r., a w 1903 r. stanął w nim pomnik Smetany. Wspomniany nauczyciel i kustosz Jan Kyselo był jednym z inicjatorów systematycznego wzbogacania parku o kolejne rzeźby.

Opracowano głównie na podstawie:
Alois Jilemnický – O krajinĕ, lidech a večech. Kulturnĕ historický místopis – průvodce pamĕtihodnostmi mĕsta Hořic v Podkrkonoší, Mĕsto Hořice 1999
Źródła ilustracji:
Rysunek Karela Vika z ok. 1961 r. (z książki: Alois Jilemnický, Karel Vik, Kraj slavný kamenem, Hořice 1961).
"Letnie" zdjęcie pomnika Karkonosza - ze strony http://www.horice.org/cz/kultura/dalsi- ... novy-sady/

_________________
SKPS - z nami w Sudety
http://www.skps.wroclaw.pl/
http://www.rebusy-sudety.cba.pl/

[Ivo]

Dziamdziak
Wysłany: Pią Lut 08, 2008 1:09 am

Dla urozmaicenia – wyskok poza Sudety: Praga

Tak naprawdę, w Pradze nie ma pomnika Karkonosza, jest tylko pomnik-fontanna Czechia (alegoryczna postać kobieca na tronie, w koronie św. Wacława i z mieczem w ręce, symbolizująca Czechy) przed fasadą Muzeum Narodowego. Towarzyszą jej dwie leżące postacie, symbolizujące główne czeskie rzeki. Po jej lewej stronie – kobieta, z przewróconym z dzbanem, z którego leje się woda, to Wełtawa, zaś po prawej (lewej dla widza) mamy długowłosego, zarośniętego mężczyznę, z podobnym dzbanem – z niego wylewa się Łaba. Ten „ojciec Łaby” to oczywiście Karkonosz. Jego atrybutami są jeszcze: kij - pasterza czy wędrowca oraz róg obfitości z górskimi kwiatami. Całą grupę uzupełniają jeszcze dwie postacie młodzieńców z tarczami herbowymi, personifikujących Morawy i Śląsk.



Na południowym krańcu nowomiejskiego Targu Końskiego, czyli obecnego placu Wacława, w miejscu Końskiej Bramy, zbudowano w latach 1885-1891 potężny neorenesansowy gmach Muzeum Narodowego. Muzeum jako instytucja istniało już od 1818 r., początkowo (od 1819 r.) zbiory eksponowano w pałacu Sternberków na Hradczanach. Od 1840 r. kilkakrotnie starano się doprowadzić do budowy nowej siedziby. W 1883 r. rozpisano konkurs na projekt, w którym zwyciężył Josef Schulze. Zgodnie z duchem epoki, budowla została zaprojektowana nie tylko jako miejsce na sale ekspozycyjne i pracownie badawcze, ale także jako pomnik, czy wręcz świątynia nauki i historii czeskiej. Jej dominantą jest kopuła nad Panteonem – salą ozdobioną posągami wybitnych postaci i malowidłami ze scenami historycznymi.
Pierwotnie na rampie podjazdu miał stanąć pomnik św. Wacława (potem zmieniono zamiar – ostatecznie wzniesiono go na placu przed muzeum). Dzięki temu powstało miejsce dla Czechii i Karkonosza.

Autorem wystroju rzeźbiarskiego fasady Muzeum (obejmującego, oprócz fontanny, liczne historyczne i symboliczne rzeźby i płaskorzeźby na elewacji) został, wyłoniony także w drodze konkursu, Antonín Pavel Wagner (1834-1895), uczeń Josefa Maxa. Zaprojektował te rzeźby według szkiców Josefa Mánesa.
Budowę fontanny zakończono w lipcu 1890 r., ustawianie rzeźb Wagnera w marcu 1891 r.

Na podstawie:
Eva Hrubešová, Josef Hrubeš, Ve stínu pražských soch a pomniků, Perklíč 2003, s. 50-51; z tej książki pochodzi czarno-biała fot.;
Lubomír Sršeň, Národní muzeum Praha, Průvodce, Architektura, výzdoba a původní vybavení hlavní budovy, Národní muzeum 1999.

_________________
SKPS - z nami w Sudety
http://www.skps.wroclaw.pl/
http://www.rebusy-sudety.cba.pl/

[Ivo]

Dziamdziak
Wysłany: Pią Lut 08, 2008 10:28 pm

Pomnik w Radkowie (i próba odpowiedzi na pytanie: dlaczego akurat w Radkowie?)

Kilka lat temu rzeźba Karkonosza, ustawiona jako swego rodzaju powitalny znak miasta, pojawiła się w Radkowie, przy wjeździe od strony Kłodzka, w pobliżu przystanku PKS. Nie udało mi się znaleźć żadnych informacji, dotyczących daty ustawienia, autora rzeźby, ani innych dotyczących jej szczegółów. Może ktoś będzie bardziej skuteczny w poszukiwaniach...
Wiem tylko, że w listopadzie 2003 r. stała tam – chyba można tak powiedzieć – prowizoryczna rzeźba: na piaskowcowym cokole (z dwóch nieobrobionych bloków) postać Ducha Gór, która wyglądała na wyrzeźbioną w drewnie. Jednak gdy poufale zastukało się w Jego Wysokość, okazywało się, że to dzieło... z plastiku. Duch siedział na wyrzeźbionych głazach, opierając lewą rękę na kolanie. Prawą ręką podtrzymywał tarczę z herbem Radkowa, poniżej znajdował się napis „RADKÓW WITA”.



W lipcu 2006 r. na miejscu plastikowej rzeźby (na tym samym cokole) stała już podobna, ale wykonana z jasnego piaskowca i ta figura nadal wita odwiedzających Radków.
Tym razem postać brodatego Karkonosza wyrasta ze skały; w prawej ręce trzyma laskę, w lewej tarczę herbową. Pod figurą powtórzono napis powitalny.



Dlaczego duch, kojarzący się głównie z Karkonoszami, został wyobrażony właśnie w dość dalekim Radkowie? Odpowiedź można znaleźć łatwo, odwiedzając strony internetowe miasta, gdzie pojawia się jego logo: Liczyrzepa-Karkonosz siedzący na skale, za nim stylizowana panorama miasta (z wieżami ratusza i dwóch kościołów – katolickiego i ewangelickiego), a w tle sylwetka Szczelińca Wielkiego. Logo takie (projekt: Artur Tarka) wybrano w wyniku konkursu z 27 zgłoszonych projektów. Zwycięzcę ogłoszono i nagrodzono na sesji Rady Miejskiej 27 czerwca 2003 r.

Ducha Gór uzasadniają dwie związane z Radkowem legendy:
- Jak Duch Gór ukarał radkowskich rajców, za to że uciskali mieszkańców widząc, iż ci bogacą się na handlu (nie znalazłem nigdzie bliższych szczegółów i nie wiem, jak ich w końcu ukarał, ani czy jest to stara opowieść, czy „podróba”);
- O miłości Liczyrzepy do księżniczki Emilii, co skończyło się zaklęciem w kamień jej zamku i powstaniem Szczelińca (jest to stosunkowo nowy utwór, ale bardzo popularny; czasem występują w nim zamiast Karkonosza inne postacie – „czarnoksiężnik ze Śnieżnika” itp.).

Motyw związany z drugą z tych opowieści wykorzystano również w nazwie dla imprezy z okazji Dni Radkowa – „Emiliada” (nazwę wyłoniono również w konkursie, rozstrzygniętym wraz z konkursem na logo).

Karkonosz (Duch Gór) pojawia się także w nazwach stołowogórskich skałek (np. Berło Ducha Gór, Tron Liczyrzepy /zamiast starszego „Fotel Dziadka”/, czy chybotki Kołyska Karkonosza i Serce Karkonosza)

Źródła ilustracji:
1. http://radkowonline.w.interia.pl/
2. http://picasaweb.google.com/barbarastru ... 4172007986 (autor: basiastg)

_________________
SKPS - z nami w Sudety
http://www.skps.wroclaw.pl/
http://www.rebusy-sudety.cba.pl/

[Ivo]

Dziamdziak
Wysłany: Pią Lut 22, 2008 9:13 am

Trutnov

Fontanna z Karkonoszem na trutnovskim rynku miała kilka poprzedniczek. Do pocz. XVII w. stała tu drewniana studnia. Już z 1488 r. pochodzi informacja o wymianie drewnianych rur, doprowadzających do niej wodę. W 1605 r. roku miasto zamówiło u kamieniarza Václava z Dubenca studnię kamienną. Jednak – jak zapisano w trutnowskiej kronice:
Václav, maje již na vetśim díle zaplaceno, se vší čelǎdkou od tohoto díla ušel a Trutnov, obec ubohou, voškrobal. (czyli – w skrócie – wziął kasę i uciekł wraz z pomocnikami). Przez niemal rok na rynku walały się materiały, ale mieszczanie w końcu dopadli lesera i zmusili go do dokończenia pracy. W 1792 r. powstała nowa studnia, ozdobiona figurą smoka, występującego w miejscowych podaniach i w herbie miasta (ponoć wypchane ciało oryginalnego smoka z Trutnova, zabitego przez rycerza Trautenberga, podarowano księciu Oldřichowi do Brna, gdzie do dziś wisi w sieni ratusza). Rzeźbę smoka wykonał z białego piaskowca kamieniarz May. Studnia ta przez ok. 100 lat była swego rodzaju symbolem rynku i miasta.

Z pomysłem wystawienia w Trutnovie nowej studni z Karkonoszem (Rübezahlbrunnen) wystąpił wiedeński rzeźbiarz, profesor Franz Pöninger, w liście do trutnowskiego starosty Josefa Flogla z 18 X 1886 r. Było to dwa miesięce po odsłonięciu na rynku pomnika cesarza Józefa II, którego autorem był właśnie Pöninger (był on także współwłaścicielem artystycznej odlewni Röhlich i Pöninger). Jego pomysł przyjęto bardzo pozytywnie i już w lutym następnego roku miejska kasa oszczędnościowa przekazała na ten cel darowiznę 1000 złotych. W 1888 r. uzyskano kolejnych sponsorów – pomoc obiecało miasto i Austriackie Towarzystwo Karkonoskie (OeRGV). Wydawało się więc, że już w następnym roku studnia z Karkonoszem powstanie. Wówczas jednak pojawiły się problemy. Profesor Pöninger zachorował, nie przesłał obiecanego modelu, nie doszło też do planowanej kolejnej jego wizyty w Trutnovie. Sprawa zaczęła się przeciągać. Dopiero 20 III 1890 r. Pöninger przedstawił model studni. Wystawiono go na strzelnicy trutnowskiego bractwa strzeleckiego, w sali, w której gromadzono trofea, tarcze i inne pamiątki. Projekt Pöningera nie wzbudził jednak zachwytu, ujmując to delikatnie. Nie podobało się z jednej strony zbytnie rozbudowanie fontanny (co wywołałoby zbyt duże koszty dla miasta – oszacowano je na 30 000 złotych), jak i sama kompozycja figury Karkonosza – bardzo statyczna, z postacią siedzącą na prostej podstawie. Zwrócono się również z pytaniami do innych odlewni, w Monachium i Norymberdze, ale i one podały podobne ceny.
Dlatego ostatecznie starosta Flogl zrezygnował z projektu Pöningera i zdecydował się przeprowadzić dzieło miejscowymi siłami.
Warto zauważyć, że te perturbacje spowodowały, że w wielu wydawnictwach błędnie podaje się Pöningera jako autora trutnowskiego Karkonosza (błąd ten popełnili nawet autorzy katalogu Umĕlecké památky Čech).
Zwrócono się do mieszkańca Trutnova, profesora rysunku w tutejszej szkole realnej, Josefa Kirschnera. Jego rysunkowy projekt, który w styczniu 1892 r. wystawiono w ratuszu, spotkał się z powszechnym aplauzem. Przedstawiał Karkonosza tradycyjnie, jako Władcę Gór. Karkonosz, potężny, zarośnięty, półnagi mężczyzna trzyma w ręce kij – pień drzewa, drugą rękę opiera się o skałę, twarz ma zwróconą w stronę gór.

Wiosną 1892 r. rozpoczęto budowę fontanny (smoka ze starej studni zachowano – od 1903 r. zdobi fontannę w parku miejskim). Granitowy basen wykonała firma Schleicher ze Šluknova. Samą figurę Karkonosza o wysokości 2,25 m odlano z cynku, galwanicznie pokrytego brązem, w berlińskiej firmie Pilzing. W obecności jej przedstawiciela przeprowadzono montaż. Studnia kosztowała 16 085 austriackich złotych, odsłonięto ją uroczyście 16 VII 1892 r.
Pierwotnie kompozycję uzupełniały figury czterech skrzatów (permoników) po bokach skalnego cokołu. Jeden z nich trzymał tabliczkę z inskrypcją (w tłum.): „Tę Karkonoszową Studnię sporządziło miasto Trutnov w 1892 r.”



Trutnovska fontanna, jeszcze z krasnoludkami. Repr. widokówki (z: Album starch pohlednic Podkrkonoší, R. Karpaš, M. Bartoš, J. Luštinec, Nakladatelství 555, 2001)

I ta studnia stała się żywym do dziś symbolem miasta. Od figury Władcy Gór trutnowski rynek nosi nazwę „Krakonošovo námĕstí”. Po 1989 r. Duch Gór zdetronizował w tym względzie poprzedniego patrona rynku – Klementa Gottwalda (zaś jeszcze wcześniej było to Stalingradské námĕstí).

Na podstawie:
Antonín Just, Karel Hybner, Trutnov znamý a neznamý, Archa 90, 1991
http://www.trutnov.cz/article.asp?article_id=95

[Ivo]

Katarzyna
Wysłany: Czw Lut 28, 2008 10:06 pm

Pomnik to niestety nie jest, ale jakieś upamiętnienie na pewno. W Lewinie Kłodzkim można pospacerować ulicą Liczyrzepy Wink Najłatwiej trafić idąc z rynku główną ulicą w stronę wyjazdu na Duszniki - Zdr. Dosłownie peredziesiąt metrów.
Jeśli post nie za bardzo pasuje do tematu, to można go przenieść w lepsze miejsce

[Ivo]

Dziamdziak
Wysłany: Czw Lut 28, 2008 11:13 pm

Ależ jak najbardziej pasuje!
Zwłaszcza że - jak można zauważyć na zdjęciach - Liczyrzepa znalazł się tu w świetnym towarzystwie!

* * *

Natomiast można się nie zajmować takim "upamiętnianiem" Ducha Gór, jak na poniższych zdjęciach - chociaż zjawisko masowej produkcji wizerunków też jest godne odnotowania.



(Zdjęcia zrobione w Świeradowie Zdroju - przed sklepem pamiątkarskim i przez szybę na wystawę.)

Ciekawe, że u nas produkuje się te wizerunki głównie "na modłę niemiecką", to znaczy Duch Gór występuje w postaci brodatego starca, czasem półnagiego (akurat na widocznych figurkach - nie), ogromnej postury (na co wskazuje pień drzewa jako laska). Trudno się dziwić - Niemcy są też głównymi odbiorcami (wystarczy spojrzeć na podpisy!). Po czeskiej stronie gór także masowo produkuje się figurki Karkonosza, ale tam ma on zwykle postać myśliwego czy leśniczego - występuje w zielonej kurtce, kapeluszu, z fajką. Jednego takiego, "w zielonym", ze strzelbą - też można tu zobaczyć na wystawie.

_________________
SKPS - z nami w Sudety
http://www.skps.wroclaw.pl/
http://www.rebusy-sudety.cba.pl/

[Ivo]

Mrozen
Wysłany: Pią Lut 29, 2008 3:27 pm

Istnieją także sezonowe pomniki Karkonosza. Taka tradycja panuje w Jilemnicach. Każdej zimy na rynku pan Josef Dufek rzeźbi (sporych rozmiarów) Karkonosza ze śniegu. Wyjątkiem są dwie ostatnie zimy (a raczej ich brak) Wiadomość pochodzi z 16 stycznia (ale od tej pory raczej się nic nie zmieniło w tej kwestii).

[Ivo]

Dziamdziak
Wysłany: Pią Lut 29, 2008 4:48 pm

A oto jak taki jilemnicki Karkonosz wygląda:

(Okładka miesięcznika „Krkonoše” 1/1993, fot. Zdenko Feyfar).

A tradycja jest już długa (ale nie wim, jak długa) – czego dowodzi poniższe zdjęcie z 1941 r. (z książki: Jan Luštinec, Jilemnice, historická zastavení, Jilemnice 2000). Autorem tej rzeźby był František Marek.

_________________
SKPS - z nami w Sudety
http://www.skps.wroclaw.pl/
http://www.rebusy-sudety.cba.pl/