Pulinka, jest to mało znany twór skalny zbudowany ze skał marmurowych i dolomitowych, który ulokowany jest w górnej części nieczynnego wyrobiska określanego jako kamieniołom Kletno II. Sama skała składa się z kilku mniejszych wychodni o ekspozycji południowo-zachodniej z bardzo bogatą rzeźbą. Nie jest to twór naturalny tylko pozostałość po dawnej działalności wydobywczej na tym obszarze. Za czasów administracji niemieckiej, twór nazywany był Haustein. Obecnie funkcjonuje nowa nazwa, Pulinka, która została nadana na cześć Mariana Puliny, profesora Uniwersytetu Śląskiego. Mariana Puliny. Osoba bardzo zadłużona dla polskiej nauki, był to wysokiej klasy geograf, grotołaz, legenda wrocławskiej i polskiej speleologii. Sama skała jest niestety niewidoczna przez większą część, szczególnie z dołu, z powodu gęstej roślinności oraz zadrzewień. Ze względu na wysoką bioróżnorodność oraz występowanie wielu unikatowych gatunków, skałka nie jest udostępniona do zwiedzania oraz nie prowadzi do niej szlak lub ścieżka dydaktyczna. Jest to perełka botaniczna albowiem tylko tutaj w Sudetach rośnie driakiew lśniąca, sesleria tatrzańska i przytulia nierównolistna.